Mamuśka – mama autorki, z zawodu i zamiłowania pedagog, Kosmitka i pokrewna dusza swej córki, uwielbia tworzyć teorie, które tłumaczą wszystko; najbardziej na świecie boi się latać; klnie z klasą, ciągle się śmieje i wciąż za kimś tęskni;
Ojciec Dyrektor – tata autorki, z zawodu i zamiłowania dyrektor, najchętniej dyrektor we wszystkich dziedzinach życia; uwielbia śpiewać w sobie tylko znanych językach, dyskutować o polityce, spożywać złocisty napój bogów i rachować; ulubione powiedzonko: „mów wszystko po kolei”
Druga Mama – mama Inżyniera, zupełnie niewpisująca się w stereotyp teściowej; z zawodu i zamiłowania pedagog, władająca językiem migowym, który uskutecznia nawet wtedy, kiedy wszyscy obecni świetnie słyszą; wrażliwa dusza, optymistycznie nastawiona do życia, potrafiąca przegadać długie godziny z Mamuśką autorki;
Drugi Tata – tata Inżyniera, z zawodu i zamiłowania złota rączka; rodzinny – nomen omen – inżynier i mechanik, który wszystko zbuduje i wszystko naprawi; potrafi nazwać chyba każdą roślinę na świecie, zawsze gotowy do pomocy;
Wielki Brat – brat autorki, z zawodu i zamiłowania kierowca karetki, wkrótce z papierami ratownika medycznego; ojciec dwójki dzieci, panujący władca Rancza;
Wielka Bratowa – bratowa autorki, z zawodu i zamiłowania urzędniczka państwowa; matka dwójki dzieci, panująca władczyni na Ranczo;
Husia (dawniej Gwiazda) – bratanica i chrześniaczka autorki, rocznik 2003, wykapana wersja swojej chrzestnej matki;
Dominic (dawniej Diabeł) – bratanek i chrześniak autorki, rocznik 2006, rozbójnik i szaleniec, wykapana wersja tatusia;
Wielka Szwagierka – siostra Inżyniera, o całą dekadę młodsza od swojej bratowej, z zawodu i zamiłowania fizjoterapeutka; wielbicielka Jarka Hampela, miłośniczka sportu wszelakiego, którą to miłością zaraził ją brat;
Ten Właściwy Szwagierki – właściwy nie tylko dla Szwagierki, ale i dla reszty rodziny; równie oddany fizjoterapii, co jego luba, a to z kolei dobrze wróży naszej zbiorowej kondycji w przyszłości;
Szelka – owczarek podhalański Drugich Rodziców i Szwagierki, druga miłość Rudolfa;
Kocur – przyjaciółka autorki od pierwszej klasy szkoły podstawowej, jej pokrewna dusza, z zawodu i zamiłowania prawniczka; schizolka, wielbicielka torebek i dodatków oraz częstych zmian fryzury; matka Klusków;
Klusek – duchowy siostrzeniec autorki;
Klusek II – drugi duchowy siostrzenic autorki (autorka powoli przestaje kontrolować napływ dzieci w szeroko pojętej rodzinie)
Warszawianka – przyjaciółka autorki od siódmej klasy szkoły podstawowej, z zawodu i zamiłowania handlowiec w szeroko rozumianym znaczeniu tego słowa; szurnięta mieszkanka Stolycy, wielbicielka napojów wysokoprocentowych oraz miłośniczka życia według scenariusza seriali brazylijskich;
Pedro – siostrzeniec Mamuśki, ukochany kuzyn autorki; przydomek Pedro narodził się na hiszpańskiej ziemi, na której wtedy jeszcze jako Starszy Kuzyn Pedro usypiał hiszpańskie prosiaki – na szczęście rzucił tę robotę, bo nie miał do niej serca; z zawodu i zamiłowania kierowca dużych aut, mąż Megi;
Megi – żona Pedra, podobnie jak autorka – absolwentka „Piątki”, z zawodu i zamiłowania menedżerka :-P; w kwestii sprzątania cierpiąca na syndrom Moniki Geller; wraz z Inżynierem niezmiennie wierzy, że kupi kiedyś książkę autorki tego bloga w Empiku;
Ala – córka Pedra i Megi, wojująca feministka – w fazie szlifowania zdolności lingwistycznych na uparte próby nauczenia dziecięcia słowa ‚dzia-dzia’ przez Dziadka Bodka, Ala równie uparcie i zdecydowania powtarzała ‚ma-ma!’
Młodszy Kuzyn – drugi siostrzeniec Mamuśki, brat Pedra, z zawodu i zamiłowania poszukujący swego miejsca na ziemi; aktualnie znów przebywający w Polandii, choć kto go tam wie, gdzie wyląduje za pięć minut;
Bodek – od niedawna zwany również Trzecim Tatą, ojciec Pedra i Młodszego Kuzyna, duchowy ojciec chrzestny autorki, z zawodu i zamiłowania emerytowany marynarz i policjant; wielbiciel sportu oglądanego w TV oraz nordic walking uprawianego w zamierzchłych czasach, producent najlepszych domowych nalewek na świecie, poeta i trubadur;
Handziuk – matka Pedra i Młodszego Kuzyna, siostra Mamuśki, najśmieszniejsza ciotka autorki, z zawodu i zamiłowania poetka i pisarka, która jednak nie chce wypuścić swej twórczości w świat; klnie, pali i strasznie dużo gada;
Sąsiedzi – rodacy, przyjaciele, którzy w angielskich okolicznościach przyrody nie raz uratowali tyłki Litermacte i Inżynierowi; mieszanka spokoju (Sąsiad), ekspresji (Sąsiadka) oraz włoskiego temperamentu (Alex); aktualnie Sąsiedzi już nie są sąsiadami, ale autorka tak się przywiązała do tego sąsiedztwa, że jej przez klawiaturę nie przejdzie żaden inny przydomek;
Liz i Paolo (oraz Superhero) – przyjaciele z Krainy Deszczu nabyci drogą adopcyjną
Duża Chatka – nasz ukochany dom, w którym pomieszkaliśmy całe półtora roku; aktualnie Duża Chatka ma na swoim stanie 4 przyjaznych nam lokatorów, w tym dwóch w wersji mini;
Cegiełka – nasz pierwszy angielski dom oblepiony idiotycznymi dywanami, pełen wilgoci i pajęczyn, dziwny, a jednak kochany;
Piąta Chatka – nasz drugi angielski dom, pierwszy dom urządzany przez nas samych, piąty w ogóle;
Rodzinny Drapacz Chmur – rodzinny blok autorki, w którym mieszkała ona przez 27 lat [z trzyletnią przerwą na studenckie pomieszkiwanie w bursie] z Rodzicami i Wielkim Bratem; Mamuśka i Ojciec Dyrektor długo przygotowywali się do sprzedaży mieszkania w Rodzinnym Drapaczu Chmur, ale ponieważ autorce pękało z tego powodu serce, ostatecznie Rodzinny Dom pozostał w posiadaniu familii
Rodzinne Town – rodzinna miejscowość autorki
Nowe Rodzinne Town (dawniej Sąsiednie Town) – gdzie oni, tam i dom autorki
Rodzinne Town Inżyniera – wiadomo
Różowa Chmurka – angielskie przedszkole, w którym przyszło autorce edukować małych ludzi
Lucasy – mali ludzie z Różowej Chmurki, nazwani tak na cześć małego Lucasa, który w przyszłości złamie nieprawdopodobną liczbę kobiecych serc
Błękitna Przystań – dom spokojnej starości, w którym autorka odbyła prawdziwą lekcję życiowej pokory
Seniorzy – mieszkańcy Błękitnej Przystani
Koledż – placówka oświatowa, w której przyszło autorce edukować całkiem dużych ludzi
