Bóg i Karma moimi świadkami, że na równi uwielbiam tę grupę i przeklinam. Każde zagadnienie gramatyczne potrafią zamienić w intrygującą dyskusję, która w finale nie ma nic wspólnego z punktem wyjścia. Nawet wtedy, kiedy mój szef siedzi im za plecami i z rozbawieniem obserwuje tę językową gimnastykę. – Wiem, wiem – przytakuje mi potem po lekcji. – Mam to samo z moimi.
Fantastyczni są. Świadomi języka i jego niuansów. Tylko te wieczory – moje wieczory! – spędzone nad słownikami mam im do zarzucenia.

A więc wtorek. Na tapecie konstrukcje z ‚wish’. Co chcielibyśmy zmienić tu i