Gdybyśmy mogli stworzyć nasz własny kalendarz chiński, wedle którego wkraczalibyśmy właśnie w nowy rok, z pewnością żegnalibyśmy teraz  Rok Fruzi, pełen zwrotów akcji i nieprzewidzianych zdarzeń, jednocześnie mając świadomość, że kolejne lata ani trochę nie wyglądają na mniej Fruzine. Może więc Dekada Fruzi? Wiek? Era?

Oto jesteśmy. Z wyrokiem sądowym na dożywocie. Skazani na Ciebie, a Ty na nas. Bez chęci do apelacji lub ubiegania się o przedterminowe zwolnienie. Od zawsze na zawsze razem.

Kochana Córeczko, Skrzacie, Fruziu…

Twoja Babcia napisała mi kiedyś, że kosmos jest dla nas. Niedawno opowiadałam Ci, że właśnie stamtąd Cię mamy. Z kosmosu. To tam dotarły nieskończone modlitwy naszych przodków, wszystkie niewypowiedziane głośno życzenia, wszystkie dobre wibracje i sprzysiężone moce wszechświata, które połączyły się w jedno i już nie było odwrotu. Ty dla nas, my dla Ciebie. Droga jednokierunkowa, bez początku i końca jak cały wszechświat.

Już teraz wiesz, dlaczego kochamy Cię najmocniej w kosmosie?

Kiedy powiedziałam Ci tamtego dnia, że stało się również na papierze, przetarłaś rozbudzone powieki i wybuchnęłaś tym swoim bejbikowym śmiechem. Wyglądało to tak, jakbyś chciała powiedzieć – weź, mama, to tylko papier, ja przecież nigdy nie byłam nikogo innego… Wiem, wiem, ja to wszystko wiem…

Ale oddycham już pełną piersią.

Jeszcze nigdy powietrze nie wydawało się tak czyste i rześkie.

Kochamy Cię, Skrzacie.
Najmocniej w kosmosie.